SZLAKIEM CUDU NAD WISŁĄ
W sobotę 15 października 2022 roku suwalski oddział salezjańskiej Fundacji ku Mądrości im. Dr Anny Dux zorganizował jednodniową wycieczkę z Suwałk do Warszawy „Szlakiem Bitwy Warszawskiej 1920”.
Wyjazd nastąpił o godz. 5.45 z parkingu przed kościołem M. Bożej Miłosierdzia w Suwałkach.
Najpierw nawiedziliśmy Cmentarz Żołnierzy Polskich w Radzyminie.
Znajdują się tutaj zbiorowe mogiły żołnierzy polskich poległych w bitwie pod Radzyminem w sierpniu 1920 roku, bratnia mogiła 127 żołnierzy polskich 1939 roku oraz groby żołnierzy organizacji konspiracyjnych z lat wojny 1939-1944.
Cmentarz Poległych w 1920 roku, to Narodowe Sanktuarium Victorii zapisanej jako jedna z 18 najważniejszych bitew w dziejach świata.
Miejsce to nawiedził 13 czerwca 1999 roku Ojciec Święty Jan Paweł II. Papież mówił wówczas do Polaków „bardzo pragnąłem być w Radzyminie, i to moje pragnienie się spełniło”.
Na cmentarzu znajduje się również kaplica z obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej, pamiątkowymi tablicami i urnami z ziemią z Katynia oraz z cmentarzy żołnierzy polskich 1920 roku w Grodnie, Nowogródku i Wołkowysku. Na bramie cmentarnej i mogiłach umieszczone są tablice poświęcone żołnierzom pułków walczących o Radzymin.
Z Radzymina udaliśmy się do Ossowa, gdzie w dniach 13 – 15 sierpnia 1920 roku rozegrała się Bitwa Warszawska 1920 roku.
Była ona decydującym czynem zbrojnym wojny polsko-bolszewickiej i zdecydowała o zachowaniu niepodległości odradzającej się po zaborach Polski.
W miejscu bitwy pod Ossowem znajduje się Cmentarz Poległych w Bitwie Warszawskiej. W skład cmentarza wchodzi osiem zbiorowych mogił i jedna pojedyncza oraz obelisk.
Obok cmentarza znajduje się kaplica Cudu nad Wisłą pod wezwaniem Matki Boskiej Zwycięskiej.
Na jej bazie dekretem z dnia 15 sierpnia 2007 roku zostało utworzone Sanktuarium Matki Bożej Zwycięskiej. Stworzenie sanktuarium w Ossowie to plon wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II. Papież przelatując helikopterem w 1999 roku nad miejscem śmierci księdza Ignacego Skorupki zasugerował, aby stworzyć tu szczególne miejsce kultu. Tak też się stało.
23 kwietnia 2010 roku na polanie w Ossowie posadzono 96 Dębów Pamięci upamiętniających ofiary katastrofy lotniczej w Smoleńsku. Prowadzi do nich leśna aleja, przy której powstaje Panteon Bohaterów.
Obecnie w Ossowie trwa też budowa okazałego Muzeum Bitwy Warszawskiej.
Kolejnym punktem naszej wycieczki była Warszawa.
Na Pradze zwiedziliśmy Bazylikę Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Życzliwą opiekę nad nami roztoczyli tu ks. Proboszcz Edmund Mozelewski, ks. Sławomir Szczodrowski , kierownik Oratorium i Ewa Wielogórska , Salezjanka Współpracownica.
Ks. Edmund Modzelewski sdb, proboszcz Parafii na warszawskiej Pradze przybliżył historię Bazyliki NSPJ.
Ten przepiękny, okazały Kościół wybudowany został w latach 1907–1923.
Inicjatorką budowy świątyni była księżna Maria Radziwiłłowa żona Michała Piotra Radziwiłła.
Wznoszonyu gmach był wzorowany na rzymskiej bazylice św. Pawła za Murami.
Nawę główną od bocznych oddzielają, ustawione w dwóch rzędach, 24 kolumny wykonane z granitu włoskiego, które zostały pierwotnie wykonane dla bazyliki św. Pawła za Murami w Rzymie. Okazały się jednak za krótkie i zostały zakupione przez fundatorkę na potrzeby budowanej w Warszawie świątyni.
Bazylika ma 65 metrów długości, 30 szerokości i 22 metrów wysokości.
Po północnej stronie budynku wzniesiono kaplicę NMP Wspomożycielki Wiernych. Jest ona wzorowana na kaplicy zbudowanej przy rzymskiej bazylice św. Jana na Lateranie.
Budowa Świątyni odbywała się przy wydatnej pomocy papieża Piusa X. Postępem prac w czasie budowy Kościoła NSPJ żywo interesował się Nuncjusz papieski Achille Ratti, a po tym jak został papieżem – jako Pius XI – 23 sierpnia 1923 nadał Kościołowi tytuł bazyliki mniejszej.
Do bocznej elewacji kościoła przylega licząca pięć kondygnacji wieża, zaprojektowana przed wojną, lecz wybudowana w latach 1998–1999.
Życzeniem księżnej Marii Radziwiłłowej było, by świątynia NSJ na warszawskiej Pradze była centrum wychowawczym dla dzieci i młodzieży, dlatego też zabiegała, by parafię NSJ przejęli Salezjanie. Tak też się stało.
Ostatnim punktem naszej podróży było zwiedzanie Muzeum Powstania Warszawskiego.
Muzeum ma charakter interaktywny i narracyjny: oddziałuje obrazem, światłem i dźwiękiem.
Na trzech kondygnacjach (parter, antresola i piętro), zgromadzonych zostało ponad 30 tys. eksponatów, a wśród nich: broń, dokumenty, listy, przedmioty osobiste, fotografie, ponad 200 informacje biograficzne i historyczne, a także mapy, tablice oraz filmy z 1944.
Wizyta w Muzeum Powstania Warszawskiego to niewiarygodne przeżycie. To możliwość wejścia w ówczesną sytuację, przeżycia na nowo i w indywidualny sposób tamtejszych wydarzeń.
więcej zdjęć: https://www.facebook.com/photo?fbid=223585373325601&set=pcb.223597849991020
